disease ไข้หวัดใหญ่ด้วยโรคไข้หวัดใหญ่ในไตรมาสแรก การแท้งบุตรเกิดขึ้นใน 25 ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ของกรณี อย่างไรก็ตาม อุบัติการณ์ของการผิดรูปของทารกในครรภ์จะไม่เพิ่มขึ้น หัดเยอรมัน การติดเชื้อของทารกในครรภ์เกิดขึ้น ในสตรีที่เป็นโรคหัดเยอรมันเป็นครั้งแรกในระหว่างตั้งครรภ์ การติดเชื้อของทารกในครรภ์ในช่วง 12 สัปดาห์แรกของการสร้างตัวอ่อนทำให้เกิดการพัฒนา ของโรคหัดเยอรมันทางพันธุกรรม ต้อกระจก ไมโครพทาลเมีย
การทำงานของอวัยวะที่ได้ยินบกพร่อง ไมโครไฮดรอกฟาลัสและข้อบกพร่องของหัวใจ ด้วยโรคในช่วงไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ความเสี่ยง ของการแท้งบุตรและความผิดปกติแต่กำเนิดจะเกิดขึ้นสูง พอที่จะยุติการตั้งครรภ์ได้เมื่อติดเชื้อในภายหลัง อวัยวะที่ได้ยินมักจะได้รับผลกระทบมากที่สุด หลังจากตั้งครรภ์ได้ 16 สัปดาห์ ความเสี่ยงของการติดเชื้อจะลดลง แต่การติดเชื้อในช่วงเวลาเหล่านี้สามารถนำไปสู่การพัฒนาของโรคเรื้อรัง ที่มีการทำงานของตับบกพร่อง
ภาวะโลหิตจาง ภาวะเกล็ดเลือดต่ำ ความเสียหายของระบบประสาทส่วนกลาง ภูมิคุ้มกันบกพร่องและความผิดปกติของฟัน ในเวลาเดียวกันรกได้รับผลกระทบ การอักเสบของวิลลี่และหลอดเลือดอักเสบ ซึ่งขัดขวางโภชนาการของทารกในครรภ์ ความเสี่ยงของการติดเชื้อไวรัสหัดเยอรมันของทารกในครรภ์ ขึ้นอยู่กับอายุครรภ์ที่มารดาติดเชื้อ โรคหัด ความเสี่ยงของการทำแท้งเพิ่มขึ้น เช่นเดียวกับไข้หวัดใหญ่ แต่ไม่มีความผิดปกติในการพัฒนาของทารกในครรภ์
โปลิโอในระหว่างตั้งครรภ์ความเสี่ยงของโรค และความรุนแรงจะเพิ่มขึ้น ทารกในครรภ์ถึง 25 เปอร์เซ็นต์ จากมารดาที่ได้รับผลกระทบเป็นโรคโปลิโอในครรภ์ ไวรัสนี้ไม่ก่อให้เกิดความผิดปกติของทารกในครรภ์ คางทูมมีลักษณะการเจ็บป่วยและเสียชีวิตต่ำ มันไหลเบาๆ ไม่มีความเสี่ยงต่อพัฒนาการผิดปกติ ไวรัสตับอักเสบเอ ไวรัสอาร์เอ็นเอ เส้นทางการติดเชื้อในช่องปากและอุจจาระ ในระหว่างตั้งครรภ์แทบไม่มีอาการแทรกซ้อนเลยหากโรคนี้ไม่รุนแรง
ไวรัสตับอักเสบบี ไวรัสดีเอ็นเอ วิธีการติดเชื้อทางหลอดเลือด ปริกำเนิดและทางเพศ ประชากรมากถึง 10 ถึง 15 เปอร์เซ็นต์ เป็นพาหะของไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง หญิงตั้งครรภ์ติดเชื้อในครรภ์ระหว่างการคลอดบุตร พาร์โวไวรัสดีเอ็นเอจะผ่านเข้าไปในรกระหว่างตั้งครรภ์ ทำให้เกิดโรคบวมน้ำที่ไม่มีภูมิคุ้มกันในทารกในครรภ์ ภาพทางคลินิกในมารดามีลักษณะเป็นผื่น ปวดข้อ โรคข้ออักเสบ โรคโลหิตจาง ไม่เจริญชั่วคราว ผู้หญิง 50 เปอร์เซ็นต์มีแอนติบอดีต่อต้านพาร์โวไวรัส
หากหญิงตั้งครรภ์ไม่มีแอนติบอดี ความเสี่ยงสูงสุดของการทำแท้งจะสังเกตได้ภายใน 20 สัปดาห์ การติดเชื้อของทารกในครรภ์เกิดขึ้นในระยะของภาวะเลือดมีไวรัส ไวรัสมีการตอบสนองสำหรับเซลล์ตั้งต้นของเม็ดเลือดแดง การตั้งครรภ์ในช่วงต้น การทำแท้งที่เกิดขึ้นเองในช่วงปลาย ไม่มีภูมิคุ้มกันท้องมานเป็นการรวมตัวของรูปแบบรุนแรงของโรคโลหิตจางฮีโมลัยติค การตายของทารกในครรภ์ในครรภ์
กลุ่มอาการบวมน้ำที่เกิดขึ้นในทารกในครรภ์เกิดขึ้น เนื่องจากภาวะหัวใจล้มเหลวที่เกิดจากโรคโลหิตจาง ผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์พบได้ใน 20 ถึง 30 เปอร์เซ็นต์ของกรณี ใน 70 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ของกรณีของการติดเชื้อ ที่ได้รับการยืนยันทางซีรั่มในแม่ ไม่พบผลเสียหายต่อทารกในครรภ์ ซึ่งสามารถอธิบายได้โดยการทำให้เป็นกลางของไวรัส โดยแอนติบอดีไม่มีการรักษาที่เฉพาะเจาะจง เริม ไวรัสในตระกูลเฮอร์ปิสไวริเดมีบทบาทสำคัญในพยาธิวิทยาของการตั้งครรภ์
รวมถึงการติดเชื้อในมดลูกของทารกในครรภ์ ไวรัสเริมติดต่อได้หลายวิธี แต่ที่สำคัญที่สุดคือเส้นทางการติดเชื้อทางเพศ โรคเริมที่อวัยวะเพศขั้นต้นในมารดา และการกำเริบของโรคเรื้อรังเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุด สำหรับทารกในครรภ์ หาก 0.5 ถึง 1 เปอร์เซ็นต์ของทารกแรกเกิดติดเชื้อในช่องท้องแล้ว ด้วยโรคเริมที่อวัยวะเพศเฉียบพลันและการกำเริบของโรคเรื้อรัง ซึ่งแสดงออกโดยแผลตุ่มของผิวหนัง และเยื่อเมือกของอวัยวะเพศ ความเสี่ยงของการติดเชื้อของทารกในครรภ์
ระหว่างการคลอดบุตรถึง 40 เปอร์เซ็นต์ ผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์สำหรับทารกในครรภ์ ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับเส้นทางการแพร่กระจายของเชื้อก่อโรค การติดเชื้อของทารกในครรภ์ในช่วงไตรมาสแรก ของการตั้งครรภ์ทำให้เกิดภาวะน้ำคั่งน้ำ หัวใจบกพร่อง ความผิดปกติในการพัฒนาของระบบทางเดินอาหาร มักจะสังเกตเห็นการทำแท้งที่เกิดขึ้นเอง การติดเชื้อในไตรมาสที่ 2 และ 3 นั้นเต็มไปด้วยการพัฒนาของตับและม้ามโต โรคโลหิตจาง โรคดีซ่าน โรคปอดบวม
เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ภาวะติดเชื้อและภาวะทุพโภชนาการในทารกในครรภ์ ด้วยเส้นทางการติดเชื้อจากน้อยไปมากจากปากมดลูก เชื้อโรคจะทวีคูณและสะสมในน้ำคร่ำทำให้ภาวะน้ำคร่ำเกินถูกตั้งข้อสังเกต การติดเชื้อหลังคลอดของทารกแรกเกิดยังเป็นไปได้ในการปรากฏตัวของอาการเริมบนผิวหนังของแม่ญาติ หรือบุคลากรทางการแพทย์ ดังนั้น การติดเชื้อของทารกในครรภ์ก่อน 20 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์นำไปสู่การแท้งโดยธรรมชาติ
ความผิดปกติของทารกในครรภ์ใน 34 เปอร์เซ็นต์ของกรณีในช่วงเวลา 20 ถึง 32 สัปดาห์ การคลอดก่อนกำหนดหรือการเสียชีวิตก่อนคลอดของทารกในครรภ์ใน 30 ถึง 40 เปอร์เซ็นต์ของกรณี หลังจาก 32 สัปดาห์จนถึงการกำเนิดของผู้ป่วยเด็กที่มีรอยโรคที่ผิวหนัง การปะทุของเริม แผลซึ่งค่อนข้างหายาก ตา ต้อกระจก ต้อกระจกลูกตาเล็ก การอักเสบของคอรอยด์และเรตินา และระบบประสาทส่วนกลาง ไมโครไฮโดรเซฟาลัส เนื้อร้ายในสมอง
ควรสังเกตความรุนแรงของอาการของ disease ในทารกแรกเกิดเมื่อติดเชื้อไวรัสเริม สมองและเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ภาวะติดเชื้อ ความตายเกิดขึ้นใน 50 เปอร์เซ็นต์ของกรณี เด็กที่รอดตายในอนาคตมีภาวะแทรกซ้อนรุนแรง ความผิดปกติของระบบประสาท ความบกพร่องทางสายตา ปัญญาอ่อน โรคเริมในทารกแรกเกิดเกิดขึ้นกับความถี่ 20 ถึง 40 กรณีต่อ 100,000 ทารกแรกเกิด
บทความอื่นที่น่าสนใจ : สมอง ทำความเข้าใจเกี่ยวกับการแบ่งส่วนของสมองและซีกสมอง
