ประชากร สมมุติว่าในยุคหินเพลิโอลิธิก ประชากรมนุษย์ประกอบด้วยบุคคลหลายร้อยคน เมื่อหนึ่งหรือสองศตวรรษก่อน ผู้คนส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในการตั้งถิ่นฐานของบ้าน 25 ถึง 35 หลัง จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ จำนวนปัจเจกในประชากรแต่ละกลุ่มที่เกี่ยวข้องโดยตรง กับการสืบพันธุ์นั้นแทบจะไม่มีเลย 400 ถึง 3500 คน เหตุผลทางภูมิศาสตร์ เศรษฐกิจ เชื้อชาติ ศาสนา วัฒนธรรม จำกัดการแต่งงานตามขนาดของภูมิภาค ชนเผ่า การตั้งถิ่นฐาน นิกาย
การแยกตัวจากการสืบพันธุ์ในระดับสูง ของประชากรมนุษย์กลุ่มเล็กๆ ในหลายชั่วอายุคน ทำให้เกิดสภาวะที่เอื้ออำนวยต่อการเคลื่อนตัวของยีน กระบวนการทางพันธุกรรมอัตโนมัติ หรือความเบี่ยงเบนทางพันธุกรรม นำไปสู่การปรับความแปรปรวนภายในกลุ่มให้ราบรื่น และการปรากฏตัวของความแตกต่างแบบสุ่ม และไม่ได้เลือกระหว่างไอโซเลท นี่คือสิ่งที่เปิดเผยจากการสังเกตลักษณะของฟีโนไทป์ ของประชากรกลุ่มเล็กๆ ในสภาวะเช่น ความโดดเดี่ยวทางภูมิศาสตร์
ดังนั้นในบรรดาชาวปามีร์ บุคคลที่เป็น Rh-เชิงลบนั้นพบได้น้อยกว่าในยุโรป 2 ถึง 3 เท่า ในหมู่บ้านส่วนใหญ่คนเหล่านี้คิดเป็น 3 ถึง 5 เปอร์เซ็นต์ของประชากร อย่างไรก็ตาม ในหมู่บ้านห่างไกลบางแห่งมีจำนวนถึง 15 เปอร์เซ็นต์นั่นคือเหมือนกับประชากรยุโรป เลือดมนุษย์ประกอบด้วยแฮปโตโกลบิน ซึ่งจับฮีโมโกลบินอิสระหลังจากการทำลายของเม็ดเลือดแดง จึงป้องกันการขับออกจากร่างกาย การสังเคราะห์ Hp1-1 แฮปโตโกลบิน ถูกควบคุมโดยยีน Hp 1
ความถี่ของยีนนี้ในตัวแทนของชนเผ่าใกล้เคียง 2 เผ่าในอเมริกาเหนือตอนเหนือคือ 0.205 และ 0.895 ซึ่งแตกต่างกันมากกว่า 4 เท่า ตัวอย่างของการกระทำของยีนล่องลอยในประชากรมนุษย์ คือผลกระทบของบรรพบุรุษ เกิดขึ้นเมื่อหลายครอบครัวแตกแยกกับผู้ปกครอง และสร้างครอบครัวใหม่ในดินแดนอื่น ประชากรดังกล่าวมักจะรักษาระดับการแยกตัวจากการสมรสในระดับสูง สิ่งนี้มีส่วนช่วยในการตรึงอัลลีลบางตัวแบบสุ่ม ในกลุ่มยีนและการสูญเสียอัลลีลอื่น
ซึ่งเป็นผลให้ความถี่ของอัลลีล ที่หายากมากอาจมีนัยสำคัญ สถานการณ์ดังกล่าวเป็นที่รู้จักกันดี ในหมู่ประชากรที่อยู่โดดเดี่ยวในเพนซิลเวเนีย อามิช ชุมชนทางศาสนาของชาวเยอรมันที่ย้ายจากอัลซาซ และสวิตเซอร์แลนด์ตอนเหนือมาอยู่ที่สหรัฐอเมริกา ในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 ขณะนี้ชุมชนมีจำนวนมากกว่า 30,000 รายและค่อยๆ แพร่กระจายออกจากเพนซิลเวเนีย แต่ยังคงรักษาการแยกตัวทางพันธุกรรมที่เข้มงวด ดังนั้น สมาชิกของนิกายศาสนาอามิชในแลงคาสเตอร์เคาน์ตี้
ซึ่งมีจำนวนประมาณ 8,000 คนในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 เป็นทายาทเพียงสิบสองครอบครัว ดังนั้น ในระหว่างการดำรงอยู่ในอเมริกาพวกเขา จึงเป็นญาติสนิทกันมานาน ในชีวิตประจำวันพวกเขาใช้ภาษาเยอรมัน ซึ่งบรรพบุรุษของพวกเขาพูด ข้อห้ามทางศาสนา ไม่อนุญาตให้พวกเขาป้องกันตนเองจากการตั้งครรภ์ ดังนั้น ครอบครัวส่วนใหญ่จึงมีบุตรหลายคน เห็นได้ชัดว่า ในบรรดาสมาชิกของตระกูลแรกที่ก่อตั้งประชากร มีพาหะของอัลลีลกลายพันธุ์แบบถอยกลับ
บรรพบุรุษของฟีโนไทป์ที่สอดคล้องกัน เนื่องจากกระบวนการทางพันธุกรรมอัตโนมัติ อัลลีลด้อยที่หายากจำนวนมากได้สะสมในประชากรอามิช ซึ่งในสถานะโฮโมไซกัสมักจะแสดงออกด้วยความถี่สูง ในเกือบทุกครอบครัวในรูปแบบของโรคทางพันธุกรรมต่างๆ โดยรวมแล้วรู้จักโรคดังกล่าว 16 โรค แต่มี 2 โรค แคระแกร็นรูปแบบพิเศษพร้อมด้วยปัญญาอ่อน ภาวะนิ้วเกินและรุนแรงเช่นเดียวกับโรคน้ำเมเปิล อธิบายได้เฉพาะในประชากรอามิชและไม่พบที่อื่น
โรคทั้ง 2 ได้รับการถ่ายทอดทางพันธุกรรม ในลักษณะด้อยแบบออโตโซมอล โรคหลังเป็นการด้อยค่าอย่างร้ายแรง ของการทำงานของไตและการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต ซึ่งส่วนหนึ่งของผลิตภัณฑ์ ของการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรตผิดปกติ จะถูกขับออกทางปัสสาวะซึ่งเป็นผลมาจากกลิ่นเฉพาะ ที่น่าสนใจคือในกลุ่มลูกสาวของอามิช ตั้งรกรากอยู่ในรัฐโอไฮโอและอินดีแอนาไม่มีคนแคระพร้อมด้วย ภาวะนิ้วเกิน ดังนั้นในประชากรกลุ่มเล็กๆ ที่แยกเดี่ยว อัลลีลด้อยที่หายาก
ซึ่งลดความมีชีวิตลงอย่างรวดเร็ว มักจะไม่เพียงแค่สะสมเท่านั้น แต่จะหายไปด้วย นี่เป็นเพราะความจริงที่ว่า จีโนไทป์ของสมาชิกทั้งหมดในไอโซเลตขนาดเล็ก ที่เพิ่งเกิดขึ้นใหม่อาจปราศจากอัลลีลด้อย ที่หายากที่สอดคล้องกันโดยบังเอิญ อาจเป็นได้ว่าอุบัติการณ์ของฟีนิลคีโตนูเรียที่ต่ำมาก ซึ่งเป็นหนึ่งในโรคทางพันธุกรรมแบบถอยอัตโนมัติที่มีชื่อเสียงที่สุดในชาวยิวอาซเคนาซีและฟินส์ เป็นเพราะเหตุนี้มีแนวโน้มที่จะไม่เพียงสะสมแต่ยังหายไปด้วย
ในศตวรรษที่สิบแปด 27 ครอบครัวอพยพจากเยอรมนีไปยังสหรัฐอเมริกา และก่อตั้งดังเกอร์ในเพนซิลเวเนีย ตลอดระยะเวลา 200 ปีของการดำรงอยู่ในสภาวะการแยกตัว จากการสมรสอย่างรุนแรง กลุ่มยีนของประชากรดังเกอร์ได้เปลี่ยนแปลงไปเมื่อเทียบกับกลุ่มยีน ของประชากรในแม่น้ำไรน์แลนด์ของเยอรมนี ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิด ในเวลาเดียวกันระดับความแตกต่างของเวลาก็เพิ่มขึ้น ในผู้ที่มีอายุ 55 ปีขึ้นไป ความถี่อัลลีลของระบบกรุ๊ปเลือด MN
ซึ่งใกล้เคียงกับความถี่ทั่วไปของประชากรในไรน์แลนด์ มากกว่าในผู้ที่มีอายุ 28 ถึง 55 ปี ในกลุ่มอายุ 3 ถึง 27 ปี การเปลี่ยนแปลงนั้นมีค่ามากกว่าเดิม การเพิ่มขึ้นของดังเกอร์ในจำนวนคนที่มีเลือดกรุ๊ป M และการลดลงของผู้ที่มีเลือดกรุ๊ป N ไม่สามารถอธิบายได้ ด้วยการกระทำของการคัดเลือก เนื่องจากทิศทางของการเปลี่ยนแปลงไม่ตรงกับ ประชากร ของเพนซิลเวเนียโดยรวมในความโปรดปราน ของการล่องลอยทางพันธุกรรมยังเป็นความจริงที่ว่าในกลุ่มยีนของอเมริกัน
ความเข้มข้นของอัลลีลที่ควบคุมการพัฒนา ของลักษณะที่เป็นกลางทางชีวภาพอย่างเห็นได้ชัดได้เพิ่มขึ้น เช่น ขนของพรรคกลางของนิ้วความสามารถในการตั้งค่า ข้างนิ้วโป้ง ในอาณาเขตของประเทศของเรามีประชากรเล็กๆ ที่แยกตัวอยู่ในพื้นที่ของการตั้งถิ่นฐาน ดั้งเดิมของชนชาติเล็กๆ ทางตอนเหนือภูมิภาคอามูร์และในที่ราบสูงของคอเคซัสเหนือ ดังนั้น ในอาณาเขตของดาเกสถานในประชากรขนาดเล็ก ที่อาศัยอยู่โดยผู้คนจากชาติพันธุ์ที่แตกต่างกัน และเฮโมโกลบินผิดปกติ หลายรูปแบบเกิดขึ้นด้วยความถี่ที่แตกต่างกัน โรคโลหิตจางชนิดเคียว ธาลัสซีเมียรูปแบบต่างๆ ฮีโมโกลบินาซี C,D,E การคงอยู่ทางพันธุกรรมของทารกในครรภ์เฮโมโกลบิน
บมความอื่นที่น่าสนใจ : Nika ประวัติแบรนด์ และรายละเอียดทั้งหมดเกี่ยวกับนาฬิกาผู้ชายนิกา
